διεθνισμός | Ερυθρες Μουσικες Ταξιαρχιες

Polyushko Pole!

23 Οκτωβρίου, 2007 at 10:28 πμ (τα τραγούδια της οικοδόμησης, ΕΣΣΔ, Παραγγελιές, διεθνισμός)

Επιστρέφουμε μετά από απουσία, τριών ημερών και μας συγχωρείτε για την ασυνέπειά μας, όμως το πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα βαρύ και δυστυχώς, η ευχαρίστηση του να μοιράζεσαι τα τραγούδια που σε συντροφεύουν μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Για να σας καλοπιάσουμε, λοιπόν, επιστρέφουμε με παραγγελιά (δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να πω ποιανού…). Ο σύντροφος Ερυθρός (…αλλά θα πω), με την πίστη και την αφοσίωσή του στο blog αυτό έχει κερδίσει επάξια την θέση του προνομιούχου (άκου κομμουνιστές πράμα, λέξη που χρησιμοποιούνε) συνομιλητή μας (και στημένος διάλογος). Έτσι για μια ακόμη φορά παίρνει στα χέρια του την παραγγελία του.

«Polyushko Pole»

«Field, my field, my wide field,
The heroes ride over the field,
hey, the heroes of the Red Army.

The girls are crying,
the girls are sorrowful today,
their sweethearts went away for a long time,
hey, their sweethearts went away to the army.»

Δεν μπαίνω στον κόπο να το μεταφράσω στα ελληνικά, παρά αφήνω την αγγλική μετάφραση των στίχων, καθώς δεν έχω τόση εμπιστοσύνη στην ικανότητά μου. Για να μην σας τα πολυλογώ όμως ας πάμε όμως και στα στοιχεία του κομματιού.

Το «Πολιούσκο Πόλε», όπως ήδη θα καταλάβατε, είναι ένα ρώσσικο τραγούδι, γραμμένο κατά την διάρκεια του εμφυλίου (στην Ρωσία ρε), ενώ η πρώτη εκτέλεση ανήκε στον «Κόκκινο Στρατό».

Η μουσική ανήκει…. σε όλο το λαό, όμως στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι προϊόν εμπνεύσεως του Λεβ Κνίπερ, ενώ οι στίχοι του Βίκτορ Γκούσεφ. Παραλλαγές του συγκεκριμένου κομματιού, είναι τα «A Poem about a Komsomol Soldier», «The Cossack Patrol», «Meadowland», «Cavalry of the Steppes», «Gone with the Wind», «Tanz Brüderchen», ενώ υπάρχει ακόμα και rave remix του, το οποίο προς τέρψιν της πλούσιας κόμης μου δεν κατάφερα να βρω.

Το τραγούδι αυτό ακούγεται ακόμα στις ταινίες «Cast Away» και «Airwolf», ενώ ανοίγει την ταινία «Leningrad Cowboys Go America»

Με το όνομα «Πολιούσκο Πόλε», θα συναντήσετε ακόμα βιβλίο για την ζωή του Νέστορ Μάχνο (δεν το συνιστώ), αλλά και ένα ακόμα για τα… κολχόζ (ανεπιφύλακτα). Ακόμα με το συγκεκριμένο όνομα έχει γυριστεί και μία Σοβιετική ταινία.

Κατεβάζετε από ΕΔΩ

Μόνιμος σύνδεσμος 4 Σχόλια

Which side are you on?

13 Οκτωβρίου, 2007 at 5:13 μμ (Παραγγελιές, δύση, διεθνισμός)

Ταλαιπώρησα αρκετά το -φτωχό είναι η αλήθεια- μυαλό μου, για να βρω τι θα ανεβάσω σήμερα και για να πω την αλήθεια δεν τα κατάφερα κιόλας, αφού ό,τι κι αν σκεφτόμουν, είτε δεν το είχα μαζί μου, είτε δεν έβρισκα όσα στοιχεία ήθελα για το κομμάτι ώστε να το ανεβάσω. Όμως όπως λένε, όποιος δεν έχει μυαλό, έχει συντρόφους.

Which side are you on, λοιπόν:

«Come all you good workers,
Good news to you I’ll tell
Of how the good old union
Has come in here to dwell.

(ρεφραίν):

Which side are you on?
Which side are you on?
Which side are you on?
Which side are you on?

My dady was a miner,
And I’m a miner’s son,
And I’ll stick with the union
‘Til every battle’s won.

They say in Harlan County
There are no neutrals there.
You’ll either be a union man
Or a thug for J. H. Blair.

Oh workers can you stand it?
Oh tell me how you can?
Will you be a lousy scab
Or will you be a man?

Don’t scab for the bosses,
Don’t listen to their lies.
Us poor folks haven’t got a chance
Unless we organize.»

Προς το παρόν ανεβάζω την εκτέλεση της Natalie Merchant, για την οποία ευχαριστώ και πάλι τον σ. Ερυθρό ενώ τις πρώτες πρωινές ώρες θα ανεβάσω και μια ανδρική εκτέλεση, την οποία και προτιμώ λόγω προφοράς.

Κατεβάζετε το τραγούδι από Natalie Merchant από ΕΔΩ. H αντρική εκδοχή, ΕΔΩ.

Το 1931 λοιπόν, οι μεταλλωρύχοι της πόλης Χάρλαν, κατεβαίνουν σε απεργία. Οπλισμένοι χαφιέδες της ιδιοκτητών των ορυχείων όργωνουν την επαρχία, τρομοκρατώντας τα μέλη του σωματείου μεταλλωρύχων, ενώ στρέφουν το μίσος τους ιδιαίτερα ενάντια στους ηγέτες του κινήματος, τους οποίους και ξυλοφορτώνουν, φυλακίζουν αλλά και δολοφονούν.

Παρά την εργοδοτική τρομοκρατία, οι μεταλλωρύχοι παρουσιάζονται αποφασισμένοι και συνεχίζουν την απεργία, ενώ απαντούν με συγκρούσεις αλλά και δολοφονίες «χωροφυλάκων» και χαφιέδων.

Η κυρία Ρις στην οποία αποδίδονται οι στίχοι του «which side are you on» δεν έγραψε «αποστασιωποιημένη» τα λόγια αυτά. Ο άντρας της, ο Σαμ, ήταν ένας από τους ηγέτες του σωματείου.

Ο σερίφης του Χάρλαν J. H. Blair, ο οποίος απολαμβάνει ιδιαίτερης αναφοράς στο τραγούδι, μπήκε μαζί με τους άντρες του στο σπίτι της Ρις, ένα από τα βράδια της απεργίας, ψάχνοντας για τον άντρα της, όταν αυτή ήταν μόνη της με τα 7 παιδιά της. Έκαναν το σπίτι άνω-κάτω, ενώ όταν επιτέλους κατάλαβαν πως ο Σαμ δεν βρίσκεται κρυμένος κάπου στο σπίτι, του έστησαν ενέδρα, περιμένοντάς τον να γυρίσει εκεί, ώστε να τον δολοφονήσουν εκεί.

Η κυρία Ρις, όσο οι άντρες του σερίφη περίμεναν τον άντρα της, έσκισε ένα χαρτί από το ημερολόγιο τοίχου που διατηρούσε και έγραψε στην λευκή του πλευρά τους στίχους του «Which side are you on». Το τραγούδι διαδόθηκε πολύ γρήγορα και από εκεί και πέρα, δεν υπήρχε απεργία στην οποία δεν υιοθετήθηκε τουλάχιστον σαν σύνθημα.

Και chumbawamba

Βρήκα πολύ ενδιαφέρον το συγκεκριμένο τραγούδι, του οποίου την ιστορία έμαθα χάρη στον σ.Ερυθρό, που μου έστειλε το link. Ψάχνοντας λίγο στο γοογλ, έμαθα ακόμα πως οι Chumbawamba έχουν γράψει παρεμφερές κομμάτι με σαφή αναφορά στο «which side are you on» αυτήν την φορά για την απεργία των λιμενεργατών στο Λίβερπουλ. Για την συγκεκριμένη απεργία, για να κάνω και το άλλο κομμάτι μου, το αθλητικό αυτήν την φορά, έχω να πω, ότι ο μεγάλος ποδοσφαιρικός σύλλογος της πόλης (οι ποδοσφαιριστές του δηλαδή) είχε συμπαρασταθεί στον αγώνα των λιμενεργατών, ενώ ο Ρόμπι Φάουλερ, κορυφαίος παίκτης τότε της Λίβερπουλ, μετά από τέρμα που πέτυχε σε αγώνα για το αγγλικό πρωτάθλημα, είχε σηκώσει την φανέλα της ομάδας, αποκαλύπτοντας μια άλλη κόκκινη φανέλα με μήνυμα αλληλεγγύης προς τους απεργούς.

Φυσικά και λίγες μέρες μετά τιμωρήθηκε για την κίνησή του από την Αγγλική Ομοσπονδία. Βέβαια στο κομμάτι των chumbawamba το «unless we organise» της Ρις που αφήνει μόνη ελπίδα των εργατών την οργάνωση μέσω του σωματείου τους, χάνεται και αντικαθίσταται λόγω και της ξεπουλημένης ηγεσίας του σωματείου των ναυτεργατών του Μέρσεϊσάιντ (έχουν και αυτή την δική τους ΓΣΕΕ) το οποίο υπονόμευε την απεργία…

Το «One by one», των Chumbawamba περιλαμβάνεται στον δίσκο τους «Tubthumper» του 1997.

«One by one»

«Pontius Pilate came to our town
Up to the dockyards to see the picket line
We asked him to help but he just turned around
He’s the leader of the union now

Leader of the union
All of our questions he ignored
He washed his hands and he dreams of his reward
A seat in the House of Lords

One by one the ships come sailing in
One by one the ships go sailing out

We live for words and die for words
Principles we can afford
When all our Brothers turn to Lords
Whose side are you on

You tell the world your hands are tied
History three times denied
A sea of changes three miles wide
Whose side are you on

One by one the ships come sailing in
One by one the ships go sailing out

This conspiracy of shame
Murder by some other name
Play up and play the game
Whose side are you on

If any ask us why we died
We tell them that our leaders lied
Sold us out down the riverside
Whose side are you on

One by one the ships come sailing in
One by one the ships go sailing out»

Ότι υποσχόμαστε το κάνουμε πράξη. Δικό σας λοιπόν και το «One by one» κατεβάζετε από ΕΔΩ

Μόνιμος σύνδεσμος 6 Σχόλια

η μπαλάντα του Χο Τσι Μινχ

12 Οκτωβρίου, 2007 at 11:52 μμ (δύση, διεθνισμός)

Σε κάποιους το έχω στείλει και το έχουν ακούσει (ή και διαγράψει) ήδη. Εμένα μου άρεσε τόσο πολύ που δύσκολα μπορώ να σταματήσω να το ακούω. Είναι το τραγούδι του Ewan MacColl (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του James (Jimmie) Henry Miller) «Η μπαλάντα του Χο Τσι Μινχ».

Αξίζει να αναφερθούμε λίγο στον Ewan MacColl (1915 – 1989). Πολυσχιδής ο Ewan MacColl προσωπικότητα, γιος ενός σκοτσέζου σιδηρουργού, από το σπίτι του δεν έλειπαν δυο πράγματα: η πολιτική και η μουσική. από πολύ νεαρός (1929 – μόλις δεκατεσσάρων) άφησε το σχολείο και εντάχθηκε στο εργατικό κίνημα, αλλά και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία συμμετέχοντας σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα και ζωγραφίζοντας σκίτσα για τα εργοστασιακά φυλλάδια του βρετανικού ΚΚ. Για πολλά χρόνια ο MacColl παρακολουθούνταν στενά από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ως μέλος του κόμματος αυτού. Ο ίδιος έχει γράψει πάνω από 300 τραγούδια, πολλά από αυτά πολιτικά. Ακόμα υπήρξε και ένας αναγνωρισμένος θεατρικός συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός.

Πίσω στην μπαλάντα του Χο Τσι Μινχ. Τα κιτάπια μου λένε ότι το τραγούδι γράφτηκε και τραγουθήθηκε το 1954. Ήταν η χρονιά που έληξε -με νίκη των Βιετ Μιν- ο πρώτος πόλεμος της Ινδοκίνας ενάντια στους Γάλλους αποικιοκράτες (ο «βρόμικος πόλεμος» όπως τον αποκάλεσαν οι γάλλοι Κομμουνιστές τότε). ο MacColl δεν μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος από αυτή νίκη των λαών της ινδοκίνας κατά των αποικιοκρατών και φυσικά από την εμβληματική προσωπικότητα του Χο Τσι Μινχ που ήταν ο ηγέτης των Βιετ Μιν.

Μοιραία το τραγούδι έγινε ευρύτερα γνωστό κατά τη διάρκεια του 2ου πολέμου της Ινδοκίνας, δλδ του πολέμου του Βιετνάμ. Είχε γίνει ένας από τους ύμνους όλων αυτών ήταν αντίθετοι στον πόλεμο μέσα στην αμερική, αλλά και των αμερικάνων φαντάρων που γυρνούσαν από τη φρίκη αυτού του πολέμου και συντάσσοταν με το φιλειρηνικό κίνημα. μάλιστα, το τραγούδι συνεχίζει να τραγουδιέται μέχρι και σήμερα, αυτή τη φορά για τους φαντάρους που γυρνάνε αηδιασμένη από την κόλαση του ιράκ. περιττό να πούμε ότι «η μπαλάντα του Χο Τσι Μινχ» είναι πολύ δημοφιλής στο Βιετνάμ, όπου μάλιστα έχει διασκευαστεί και στη βιετναμέζικη γλώσσα.

ας πάρουμε τώρα τους στίχους

Far away across the ocean,
Far beyond the sea’s eastern rim,
Lives a man who is father of the Indo-Chinese people,
And his name it is Ho Chi Minh.

(ρεφρέν:)
Ho, Ho, Ho Chi Minh.
Ho, Ho, Ho Chi Minh.

From Viet back to the Saigon Delta
From the mountains and plains below
Young and old workers, peasants and the toiling tenant farmers
Fight for freedom with Uncle Ho.